การวิเคราะห์และการคิดเกี่ยวกับกระบวนการกำหนดมาตรฐานของเทคโนโลยี ฟิลด์บัส
ด้วยการวิเคราะห์ความต้องการของผู้ใช้ เราสามารถแบ่งความต้องการทางเทคนิคและความคาดหวังของผู้ใช้บน ฟิลด์บัส อย่างคร่าว ๆ ออกเป็นสามระดับดังต่อไปนี้:
1) การเชื่อมต่อระหว่างส่วนประกอบอัจฉริยะและตัวควบคุม (สถานี) มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อแทนที่สาย I/O แบบเดิม จำเป็นต้องส่งข้อมูล I/O แบบดั้งเดิม และส่งข้อมูลการเตือนและการวินิจฉัยข้อผิดพลาดบางอย่างเพิ่มเติมสำหรับส่วนประกอบอัจฉริยะโดยเฉพาะ
2) บนพื้นฐานของการส่งข้อมูลการตรวจสอบตามเวลาจริงข้างต้น ข้อกำหนดเพิ่มเติมของผู้ใช้คือการดำเนินการกำหนดค่าการออกแบบทางวิศวกรรมแบบรวมศูนย์ การปรับเปลี่ยนและดาวน์โหลดโปรแกรมไดนามิก และการวินิจฉัยระยะไกลและการสอบเทียบส่วนประกอบผ่านเครือข่าย
3) บนพื้นฐานของการเชื่อมต่อระหว่างกันและการทำงานร่วมกัน ผู้ใช้หวังว่าจะได้"บูรณะ"ระบบภายใต้สถานการณ์ต่างๆ เช่น ในกรณีส่วนประกอบเสียหายและเปลี่ยนใหม่ การสร้างและขยายระบบ การอัปเกรดระบบหรือการอัปเกรดบางส่วน เป็นต้น ซึ่งจำเป็นต้องเข้าถึงส่วนประกอบของบุคคลที่สามหรือผลิตภัณฑ์ที่อัปเกรดภายใต้เงื่อนไขทางเทคนิคใหม่
จะเห็นได้จากความต้องการของผู้ใช้ข้างต้นที่พวกเขาหวังว่าจะได้รับ"การเชื่อมต่อโครงข่าย","การทำงานร่วมกัน"และ"การแลกเปลี่ยน"ระหว่างส่วนประกอบอัจฉริยะและตัวควบคุม (สถานี) ต่างๆ ด้วยเทคโนโลยีฟิลด์บัสและการสื่อสารข้อมูลเครือข่าย แต่ไม่จำเป็นว่าฟังก์ชันทั้งหมดเหล่านี้จะต้องรับรู้ใน"เดี่ยว"เครือข่ายแบบครบวงจร เช่นเดียวกับที่ผู้ใช้ต้องการรับอีเมล ดาวน์โหลดไฟล์ เรียกดูเครือข่าย เกมออนไลน์ และบริการอื่น ๆ บนอินเทอร์เน็ต สิ่งนี้ไม่ได้กำหนดว่าเครือข่ายอินเทอร์เน็ตจะต้องเป็น"เดี่ยว" "เป็นเนื้อเดียวกัน"เครือข่าย
จากมุมมองของรูปแบบการสร้างโปรโตคอลการสื่อสาร โปรโตคอลการสื่อสารเกือบทั้งหมดในปัจจุบันอ้างถึงแบบจำลองเจ็ดชั้นของ โอเอสไอ แต่โปรโตคอลส่วนใหญ่สร้าง"บูรณาการในแนวตั้ง"โปรโตคอลสแต็กจากชั้นกายภาพ"จากล่างขึ้นบน"ทำให้ยากที่จะ"เชื่อมต่อระหว่างกัน"และ"ทำงานร่วมกัน"ระหว่างโปรโตคอลมาตรฐานทั้งแปดในระดับใดก็ได้นับประสาอะไรกับ"การแลกเปลี่ยน". ในความเป็นจริง จุดประสงค์ของการสร้างแบบจำลองเลเยอร์ โอเอสไอ คือการแบ่งเอนทิตีการสื่อสารซึ่งครอบคลุมองค์ประกอบทางเทคนิคที่แตกต่างกันและการพัฒนาและอัตราการเปลี่ยนแปลงที่แตกต่างกันออกเป็นเลเยอร์อิสระ เพื่อให้แต่ละเลเยอร์ไม่เพียงรวมเข้าด้วยกันเพื่อสร้างแบบ จบ -ถึง -จบ โปรโตคอลสแต็คที่สมบูรณ์ แต่ยังพัฒนาอย่างอิสระโดยไม่ จำกัด ซึ่งกันและกัน ตัวอย่างเช่น ในคลัสเตอร์โปรโตคอลเครือข่ายอินเทอร์เน็ตที่คุ้นเคยที่สุด เหตุผลที่อินเทอร์เน็ตสามารถประสบความสำเร็จได้ก็คือโปรโตคอลสแต็ก ทีซีพี /ไอพี เป็นแกนหลัก ซึ่งสามารถให้บริการโปรโตคอลชั้นแอปพลิเคชันต่างๆ มากมาย (WWW , เอฟทีพี , อีเมล, ฯลฯ) ที่ด้านบน และสามารถนำไปใช้กับแพลตฟอร์ม แลน (อีเธอร์เน็ต , เอฟดีไอ ฯลฯ) และ วาน (เครือข่ายแบบเรียกผ่านสายโทรศัพท์, X.25 ฯลฯ) ได้หลายแพลตฟอร์มที่ด้านล่าง
ในแง่หนึ่ง ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกในปัจจุบันในกระบวนการกำหนดมาตรฐานของเทคโนโลยีฟิลด์บัสอาจมีสาเหตุหลักมาจากข้อเท็จจริงที่ว่า"เครือข่ายไอโซมอร์ฟิกแบบรวมแนวตั้งเดียว"ซึ่งก็เช่นกัน"ในอุดมคติ"ถูกกำหนดเป็นเป้าหมายของมาตรฐานทางเทคนิคในตอนต้นของวัน ผลลัพธ์ไม่เพียงแต่ไม่สามารถบรรลุเป้าหมายได้เท่านั้น แต่ยังเป็นการต่อต้านและสถานการณ์ของ"ข้อพิพาทและความไม่ลงรอยกันมากมาย"ได้โผล่ออกมา.
